|
ادبیات نظری تحقیق پذیرش فناوری، مدل پذیرش فناوری، آمادگی الکترونیکی، مدیریت فناوری در سازمان
ادبیات نظری تحقیق پذیرش فناوری، مدل پذیرش فناوری، آمادگی الکترونیکی، مدیریت فناوری در سازمان
|
|
| دسته بندی | علوم انسانی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 82 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 54 |
توضیحات :
ادبیات نظری تحقیق پذیرش فناوری، مدل پذیرش فناوری، آمادگی الکترونیکی، مدیریت فناوری در سازمان
تعداد صفحه 54
قالب ورد Word قابل ویرایش.
بخشی از متن :
پذیرش فناوری در سازمان، مدل های پذیرش فناوری
- مقدمه
امروزه فناوری ها جدید نقشی تعیین کننده و فراگیر در کسب و کارهای
سازمانی دارد. این وضعیت و تحولات احتمالی آن، چالشهای متعددی را در برابر
تواناییهای ما نسبت به طراحی و ارایه سیستمهای اطلاعاتی مطرح می‌سازد . به
هر حال، برای بسیاری از سازمانها، سیستمهای اطلاعاتی و در کل فناوری
اطلاعات و ارتباطات، هنوز در راستای عملکرد بازاری و ارتباط با دست
اندرکاران آن نقشی نوآورانه دارد . این به معنی آن است که، فرایند پذیرش،
به عنوان عینیتی امکان پذیر از فرایند تصمیم گیری ویا مسایل مدیریتی در
آمده است. انگیزه برای نوآوری زمانی در سازمان ایجاد می‌شود که تصمیم
گیرندگان شکافهای عملکردی را مورد توجه قرار دهند یا پی برند که وضعیت
موجود سازمان رضایت‌بخش نیست.
بهبودهای تکنولوژیک و فرایندی ، نقشی
ملموس در تحقق اهداف کیفی و عملکردی دارند. تشخیص این بهبودها که باعث
افزایش سطح کیفی سازمان می‌شود ، روندی تعیین کننده برای عملکرد فرایندی
است. از جنبه استراتژیک ، موفقیت فرایندهای نوآوری مدیریتی بسته به تلاشهای
رقابتی است . این تلاشها ممکن است شامل دانش عمیقی از پیشرفتهای تکنولوژیک
و تحلیل کافی از مزیتهای شبکه ها باشند . این به معنی آن است که مدیران
بایستی فناوریهایی را که الزاما با ایجاد سطوح بالای دانش و نیز بهبود
کیفیت بدیلهای ارایه شده تلفیق می‌شوند ، مورد توجه قرار دهند ( گیلبرت و
کلی[1]، 2005).
این
ملاحظات مربوط به ارزش اطلاعات، بایستی بر ارزیابی سازمان از فناوری
اطلاعات متمرکز شود. ارزیابی اجرایی قبلی ممکن است مقدم بر فرایند تصمیم
گیری باشد ، یعنی قبل از نصب فناوریهای محاسباتی در سیستمهای اطلاعاتی
مربوط به آنها. بعد از این عمل، سازمان می‌تواند برارزیابی فرا عملکردی این
فناوری متمرکز شود ، یعنی ارزیابی مربوط به استفاده عملیاتی ازفناوری
اطلاعات (کریپانونت[2]، 2007).
آشکار
است که بسیاری از بخشها از قبیل خدمات مالی ، فناوری اطلاعات، تولید، حمل و
نقل، مشاوره ، تولید، خرده فروشی، عمده فروشی و انتشارات، با ارزیابی
استفاده عملیاتی از ICT مرتبط هستند، برای اینکه آنها همیشه بر همه
ظرفیتهای IT متکی اند. به‌هرحال، ارزیابی این تواناییها و مزایای مربوط به
آنها که ممکن است از طریق سازمان مورد بهره برداری قرار گیرد ، فرایندی
پیچیده است که در آن هیچ توافقی نسبت به روش ایده آل ارزیابی یا نحوه بهتر
انجام دادن آن وجود ندارد (تکنولوجی[3]، 2007).
-فناوری های جدید و دولت الکترونیک
دولت الکترونیک شیوه ای است برای دولت ها به منظور استفاده از فناوری جدید که تسهیلات لازم را برای دستیابی مناسب به اطلاعات و خدمات دولتی با کیفیت بالا فراهم می آورد و فرصت های بیشتری را برای مشارکت مردم در فرایندهای دموکراسی ایجاد می‌کند. دولت الکترونیکی دارای چهار اصل راهنماست: 1) تأمین خدمات بر مبنای افزایش حق انتخاب برای شهروندان، 2) در دسترس قرار گرفتن بیشتر دولت و خدمات آن، 3) تأمین شمول اجتماعی در زمینه‌های مختلف و 4) استفاده بهتر از اطلاعات (کیا، 1386).
دولت الکترونیکی را می‌توان چنین تعریف کرد : به کارگیری فناوری اطلاعات در بخش‌های مختلف دولت به منظور افزایش بهره‌وری و ارتقا سطح خدمات‌رسانی. مهمترین نتیجه این امر ، افزایش رضایت مردم خواهد بود به شرطی که پیاده‌سازی دولت الکترونیکی به طور صحیح و با موفقیت صورت گیرد . به عبارت دیگر ، دولت الکترونیکی با این که می‌تواند یک گام اساسی برای دولت‌ها باشد، چالش برانگیز نیز است.اگر دولت‌ها نتوانند خدمات الکترونیکی را به صورت یکنواخت و قابل دسترس ، در اختیار عموم افراد جامعه قرار دهند، دولت الکترونیکی منجر به شکاف طبقاتی بیشتر در جامعه و در نهایت نار‌ضایتی مردم، و افزایش مشکلات خواهد شد (تئو و همکاران[4]، 2007).
ایجاد دولت الکترونیکی، چشم‌اندازی است که از برآیند تلاشهای مبتنی بر توسعه IT در کشور شکل گرفته است. انجام این مهم با روشهای سنتی و بوروکراتیک که قبلا حاکم بوده است، امکان‌پذیر نمی‌باشد، لذا لازم است تا کلیه اجزای دولت و حکومت قدم به قدم با بقیه اجزای جامعه وارد دنیای دیجیتال شده و کلیه خدمات و اطلاعات لازم را به صورت برخط در اختیار همگان قرار دهند تا کلیه بخش‌های جامعه بتوانند به راحتی با کیفیت بالاتر و هزینه بسیار کمتر از قبل با اجزای دولت ارتباط داشته و خدمات لازم را دریافت نمایند و به تبادل اطلاعات بپردازند. به عبارت دیگر، دولت باید با استفاده تکنولوژی‌های جدید به ویژه کاربرد اینترنت، به گسترش دسترسی و ارائه اطلاعات و خدمات دولتی به شهروندان، شرکت‌های تجاری، کارمندان، کارگران و دیگر اقشار جامعه و همچنین خود اجزای دولت بپردازد که مفهوم این امر همان ایجاد دولت الکترونیک یا دولت دیجیتال می باشد (هادیان، 1389).
لازمه رسیدن به چنین دولتی داشتن زیر ساخت‌های پایدار ارتباطی و اطلاعاتی، شهرهای الکترونیکی و شهروندان الکترونیکی است. مفهوم شهروند الکترونیک هم ویژگیهای یک شهروند جامعه اطلاعاتی را بیان می‌کند. شهروند جامعه اطلاعاتی فردی است که از مهارتهای لازم برای بهره گیری از فناوریهای سخت‌ا فزاری و نرم‌ا فزاری می باشد. در بسیاری از کشورهای جهان، دولت الکترونیکى بر اساس چشم‌انداز شهروند الکترونیکى بنا شده‌است (محکی، 1386).
-تحقق دولت الکترونیکی
یکی
از الزامات اساسی برای ورود دولت به عصر دیجیتال آن است که فناوری ارتباطی
و اطلاعاتی جدید جانشین جریان مکاتبات بین هرم دولت و دریافت‌کنندگان
خط‌‌مشی و مشتریان خدمات دولتی شود. همکاری گسترده بین دولت و مشتریان نه
تنها مساله‌ای مربوط به مراوده الکترونیکی است بلکه هدف کیفیت بیشتر و
قابل اعتماد بودن خدمات است . تمام دولت‌ها در تلاش هستند تا خود را برای
اقتصاد دیجیتالی و جامعه اطلاعاتی آماده کنند . طبق نظریه 'کارو' برای تحقق
دولت الکترونیکی در جامعه اقدامات زیر ضروری است: (اندوبیزی و لابوآن[5]،
2008).
1- رهبری جامعه از بالای هرم
2- ایجاد بینش سازمانی
3- تعهد به تامین منابع
4- حمایت واقعی از تغییر و تحول
5- اجرای سریع (کیا، 1386).
کشورهایی که امر پیاده سازی دولت الکترونیکی را شروع کرده‌اند ، بنا به تجربه، مراحل ضروری این کار را از قرار زیر دانسته‌اند:
1- اطلاع رسانی
: اطلاعات مورد نیاز در اختیار مشتریان و کاربران قرار داده می‌شود .
مانند اطلاعات لازم برای کسب مجوز شکار یا صدور گواهینامه رانندگی.
2- ارتباط یک طرفه :
فرم‌های الکترونیکی، مشخص‌ترین وجه این مرحله است. سازمانها، فرم‌ها را
به صورت‌های مختلف در اختیار متقاضیان قرار می‌دهند ، اما کاربران پس از
گرفتن فرم‌ها باید به روش سنتی برای پرکردن و ارسال آنها اقدام کنند .
3- ارتباط دوسویه :
کاربران می‌توانند نه تنها فرم‌ها را دریافت کنند، بلکه به صورت آنلاین
آنها را هم پر کرده و ارسال کنند. البته در این مرحله، برخی عملیات مانند
تعاملات مالی یا تعیین هویت متقاضی هنوز به روش سنتی صورت می گیرد .
4- تراکنش ها و تعاملات :
تمامی فرآیندها و عملیات از ابتدا تا انتها با توجه به امکانات به صورت
الکترونیکی انجام می شود. در این مرحله تمامی وجوه دولت الکترونیکی باید
پیاده شده‌باشد (رهنورد و محمدی، 1386).
[1]- Gilbert and Kelly
[2]- Kripanont
[3]- Masroom and Teknologi
[4]- Teo et al.
[5]- Ndobisi and Laboan
